14 فوریه 2024

- این روزا که از خونه کار میکردم  از همیشه بیشتر از دست پسرم حرص میخوردم  چون میدیدم که تمام زمانش رو به بطالت مطلق میگذرونه و از اون طرف هم دخترم وحشتناک درس میخونه و روی کارهای دانشگاهش کار میکنه و تضاد شدیدی وجود داره . حتی در مورد کارهای خونه اینطوره که کارهای نظافت خونه بین بچه ها تقسیم شده و هر هفته اونا خونه رو تمیز میکنن و این ویکند دخترم نتونست سهم خودشو انجام بده و منطقیش این بود که پسرم همه کارها رو انجام بده  ولی اون سهم خودشو هم انجام نداد و اصولا دیگه همه کار رو دونه دونه باید بهش بگم که انجام بده حتی در حد کمترین کار که بردن زباله ها به پارکینگ هست . 

منم با اینکه خیلی خودمو کنترل میکنم که جوش نیارم دوشنبه عصر  به پسرم گفتم بیا میخوام باهات حرف بزنم . اومد و پرسیدم  مامان چکار داری میکنی ؟ این بطالت مطلقه . اونم شروع کرد به آه کشیدن واوووف کردن که مثلا من حالم خیلی بده و گفت اگه شهامت داشتم خودمو میکشتم ( حرف خیلی بدی بود اما چقدر باید با این حرف منو بترسونه که من نگم بالا چشمت ابروست ؟ ) گفتم میدونم حالت بده اما خب راندمان آدم توی حال بد کم میشه اما  صفر نمیشه . اشکال نداره 40 ساعت در هفته کار نکنی اما 20 ساعت کار کن . درس 3 ساله رو تو 6 سال تموم کن اما یه کاری بکن . توی این سن تو باید لیسانس گرفته باشی و با یه حقوق مثلا فلان قدر کار بکنی ،  من با یه مشاور حرف زدم که بهت لایف کوچ معرفی کنه به من پریده که توی مادر لایف کوچ احتیاج داری که پسرت تو این سن توی خونه ات بیکاره و تو داری ازش پذیرایی میکنی . لحنش رو عصبی کرد ( عین پدرش شد لحنش این موقع ) که مشکلت منم ؟ نارحتی من توی خونه ام ؟ من میرم . منو میگی !!!! من گفتم من کی گفتم با بودنت مشکل دارم ؟ گفت همین امشب هم میرم ! گفتم کجا میری ؟ گفت میرم پیش بابا و پا شد وسایلش رو جمع کرد . دیدم پدرش به من تکست داد میدونی که داره میاد پیش من ؟ گفتم آره اما من بهش نگفتم بره . گفت خودش هم نگفت تو گفتی و بعد اومد دنبالش و بردش . 

- سالی که کنکور دادم من معماری قبول شدم و پسر عمه ام علوم اقتصادی دانشگاه خودمون . دانشکده اون نزدیک دانشکده ما بود و بعضی اوقات میومد به دوستهایی که دانشکده ما داشت سر میزد . یه باربرام تعریف کرد که دوستاش بهش گفته بودن تو خجالت نکشیدی که دختر داییت معماری قبول شده تو علوم اقتصادی ؟ حالا اونا هم اغراق کردن ولی من موندم از پسرم که میبینه خواهرش که ازش کوچیکتره بزودی لیسانسش رو میگیره و کار هم میکنه ( با اینکه درسش بی نهایت سنگینه ) و این بیکار مطلقه ؟!! مادرش در سن بازنشستگی تازه رفته جایی استخدام شده که روزی 2 ساعت باید رانندگی کنه اونوقت من میرسم خونه میبینم آشپزخونه جمع نشده و ظرفها کثیفه !

- با مادر و پدرم حرف میزدم و گفتم اینطور شده دیدم مادرم گفت باهاش مدارا کن !!!! حالا اینو مادری میگه که یک بار ما رو کلاس تابستونی ثبت نام نکرده اما با ما دعوا میکرد که چرا تو تابستون دارین وقت تلف میکنین و کار مفیدی نمیکنین . خودتون برای خودتون کار مفید تعریف کنین . بعد هم که ما دوتا خواهرا هر دو وارد رشته های پر کار دانشگاهی شدیم که نه دیگه عید داشتیم نه تعطیلات تابستونی . به مامانم گفت تو و خواهرم یک هزارم من صبوری نداشتین تو زندگی با بچه هاتون . گفت آره راست میگی . شاید دید که دارم منفجر میشم .

- بعد هم نشستم فکر کردم شاید هم بد نشد . خونه پدرش به راحتی اینجا نیست براش . وسایلش نیست و پدرش هم مثل من سرویس بده نیست . مادربزرگش هم اونجا زندگی میکنه و احتمالا با محبت کردن یه کم کلافه میکنه اینو . امیدوارم اونجا خیلی راحت نباشه .