20 می 2024

- یادم نیست اینو براتون تعریف کردم یا نه ولی گفتنش حتی برای بار دوم هم بد نیست .

- سالها پیش توی یه محیط کاری کارگاهی کار میکردم . تعدادمون کم بود و نهار رو همه دور هم میخوردیم . ما مشاور کارفرما بودیم . یه مهندس خیلی جوون تو گروه خود کارفرما بود . معلوم بود نه سواد زیادی داره نه پشتکاری و بعدا فهمیدیم بخاطر اینکه پدرش تو همون ارگان کار میکرده و پدرش فوت کرده (شایدم قبلش بازنشسته شده بود ) حالا این هم استخدام شده بود . آدم بدی نبود و به عنوان یه همکار خوب بود . یک بار اومد توی دفتر ما و یه کم نشست و حرف زد و بعد رفت . وقتی رفت یه همکار ما گفت خیلی سال پیش من بیکار بودم و اومدم تو همین اداره و به طور اتفاقی به پدر این آقا بر خوردم . کاملا مستاصل بودم و نمیدونستم از بیکاری و بی پولی چکار کنم . براش موضوع رو گفتم و با اینکه همون بار اولین و آخرین باری بود که من ایشون رو میدیدم تمام توانش رو گذاشت تا من استخدام شدم و من دیگه ایشون رو ندیدم (شاید محل استقرارشون فرق داشته ) و گفت با اینکه فقط یک بار دیدمش قیافه اش از جلوی چشمم محو نمیشه . خدا رحمتش کنه که خیلی به من هفت پشت غریبه کمک کرد در وضعی که واقعا نا امید بودم . 

اون موقع با خودم فکر کردم ما که همه آخر و عاقبتمون مردن هست ، خوش به حال کسی که بمیره و اینطور به خوبی ازش یاد کنن . 

- به مناسبت اتفاق که دیروز افتاد و خبر فوتی که امروز در اومد و خاطره هایی که همراهش زنده شد ... هیات مرگ ، شلیک به هواپیمای اوکراینی ، شکنجه زندانیها ، وضع اقتصادی خراب این روزها و ....